Nakładanie tynków cienkowarstwowych metodą natryskową

Tynkowanie metodą natryskową skraca czas pracy, jest wydajne i ekonomiczne [fot.: Atlas]

kliknij aby powiększyć

Jeszcze do niedawna wyprawę elewacyjną domu wykonywano wyłącznie metodą tradycyjną – ręcznie, nakładając pacą tynk na ścianę i następnie go zacierając. Ten czaso- i pracochłonny sposób powoli wypiera nowa technologia natryskowa.

Tynkowanie przy pomocy specjalistycznych agregatów jest stosowane powszechnie od lat w pracach tynkarskich we wnętrzach. Producenci uznali, że w podobny sposób można wykonywać również cienkowarstwowe tynki elewacyjne. Zarówno wykonawcy, jak i inwestorzy z zainteresowaniem podchwycili temat.

Szybko i wydajnie

Natryskowe nakładanie tynków cienkowarstwowych ma wiele zalet.

• Przyspiesza dwukrotnie wykonanie tynku. Skraca to czas pracy firmy wykonawczej, co w konsekwencji wpływa na niższe koszty inwestora.
• Zmniejsza zużycie tynku - potrzeba go ok. 1,5 kg/m².
• Jest wygodne - pozwala na przerwanie pracy w dowolnym momencie, bez konieczności, jak w metodzie ręcznej, dojścia na przykład do narożnika budynku. Sposób aplikacji ułatwia także tynkowanie miejsc trudnych, takich jak na przykład gzymsy, bonie, ściany owalne i zewnętrzne elementy ozdobne.

Faktura na życzenie

W przypadku tynkowania ręcznego istnieje duże prawdopodobieństwo nierównomiernego zatarcia tynku pacą plastikową, co po wyschnięciu wyprawy może dać wrażenie nieestetycznie otynkowanej ściany. Tynk narzucony metodą natrysku jest równy, jego wyrazista struktura baranka, tworząca ciekawy efekt wizualny, powtarza się na całej powierzchni. Co więcej, na życzenie inwestora, wykonawca może kształtować ostateczny wygląd ściany poprzez dodatkowy natrysk, regulując zagęszczenie kruszywa i, tym samym, ostateczny wygląd otynkowanej powierzchni.

Specjalne mieszadło

Ważnym elementem,  poprzedzającym tynkowanie, jest przygotowanie podłoża i masy tynkarskiej. Podłoże powinno być stabilne, suche, oczyszczone z warstw mogących osłabić przyczepność tynku i zagruntowane podkładową masą tynkarską, którą także można aplikować metodą natryskową. Zwiększa to przyczepność oraz pozwala na uzyskanie równej powierzchni podkładu. 

Przygotowanie tynku polega na wymieszaniu suchej mieszanki z odpowiednią ilością wody, zgodnie z instrukcją podaną na opakowaniu. Czynność tę należy wykonać wyłącznie urządzeniem z mieszadłem wstęgowym. Użycie innego mieszadła może skutkować powstaniem „kluch” i zatorów w dyszy agregatu. Tynk należy narzucać na ścianę najlepiej z odległości od 0,5 m do 1 m. Aplikacja masy tynkarskiej prostopadle do ściany zmniejsza straty materiału do 5 proc. (przy ręcznym narzucaniu i fakturowaniu, strata ta wynosi około 10 procent).

Warto pamiętać o dokładnym zabezpieczeniu folią malarską okien, drzwi, parapetów, rynien itp. oraz przestrzeni wokół tynkowanej ściany. Odpryski wyrzucanego pod ciśnieniem tynku mogą spadać na odległość dwóch metrów od ściany.